Home.

I'm home. sampai rumah dalam pukul 2 lebih. pagi. penat yaa amat. teringat kat abang. Hope he's fine now and always.

jumaat hari tu, cadang nak bertolak pukul 9 dari rumah ayah. tapi pukul 12.00 malam baru gerak. tak sanggup aku tengok luar tingkap malam2. gelap. jalan tak ada lampu. ayah pulak bawak laju. Alhamdulillah tak ada apa jadi. dalam pukul 6 lebih gitu kitorang dah sampai Gua Musang. cari masjid, solat subuh, then gerak sampai Kuala Kerai berhenti sarapan. Perut tak lapar pun, tapi makan jugak. takut nanti masuk angin. then bila sampai Ketereh, carikan asrama untuk abang. oh, aku baru tahu yang dia tak dapat duduk asrama politeknik. kena cari luar. and before bertolak abang dah booking satu bilik. siap dah bayar deposit RM100. then he called orang tu. En. Rusdi namanya. dia hantar orang, tunjukkan jalan ke rumah yang bakal abang duduk. and guess what? that house is just like a haunted house. horror gila. serious macam tempat jin berjudi. dengan lawn dia yang messy habis. pintu dah terkopak. rumah yang teramat gelap. serious aku langsung tak nampak ada lampu. kalau nak kasi anjing duduk bolehlah. rumah macam tu nak kasi students duduk? sewa RM500 satu semester? macam apa je. then mak suruh abang tengok balik list asrama. cari yang lain dulu. then he called Pak Su Hamzah. managed to get a room. shared with 3 other students. bilik yang agak kecil dan sempit untuk student yang bersaiz seperti abang. mula2 macam taknak. tapi bila pikir2 balik, kalau cari lain pun mesti sama macam ni je. tu bukannya kawasan bandar. mana ada hostel besar2. tu kira dah memang standard situ. ayah kata dah tak ada choice lain. abang dah macam nak nangis. tapi aku dah nangis dulu. bukan depan diorang. kang diorang pelik kenapa aku pulak yang nangis. padahal bukan aku yang kena duduk situ. yee. memang. bukan aku yang kena duduk situ. tapi aku tak sampai hati nak tinggalkan abang aku kat tempat macam tu. banyak smokers. sorang2. kena jaga diri sendiri. then mak kata mak nak buat rayuan untuk abang, mohon asrama politeknik. mak kata, abang kena sabar dulu. mak pun risau nak tinggalkan abang kat situ. tapi dah tak ada pilihan. takkan abang tak nak sambung belajar. mak pesan kat abang, abang kena ingat, abang kat situ, sebab nak belajar. then aku pergi tempat lain. tak sanggup dengar. tak sanggup tengok muka abang aku. then, mak panggil, mak mintak tolong angkat barang abang. fuuuhhh, baru masuk kat pintu utama je aku dah boleh bau asap rokok. bila dah sampai depan pintu bilik abang, masuk, tak ada orang. then, mak ajak pergi beli barang abang yang tak ada lagi. so kitorang pergi Kota Bharu. sampai sana cari hotel dulu. bila dah jumpa, letak barang, baru gerak pergi cari barang and isi perut. then lepas dah beli barang-barang abang, aku ajak ayah pergi Pantai Cahaya Bulan. ouh, baru aku perasan tak ada gambar ek. alah, sekejap je pun kat sana. then pergi jalan2 lagi, ayah bawak pergi tengok sekolah lama dia, rumah lama dia, then dia bawak kitorang pergi Lapangan Terbang Pengkalan Chepa kalau tak silap. tengok je lah. kalau naik nak pergi mana pulak en. then ayah bawak pergi Pantai Sabak. dalam perjalanan tu ayah kata dia tak sure pantai tu ada lagi ke tak. kemungkinan besar dah terhakis. then bila sampai, memang pantai tu dah terhakis. sampai2 ada tembok batu. then ayah panjat. aku pun ikutlah panjat en. nampak lah air laut, dengan ombaknya. dekat je dengan batu tu. lepas tu ayah ajak balik. dalam pukul 11 lebih gitu baru sampai hotel. sampai2 aku terus nak tidur. 

esok paginya, check out dalam pukul 9 lebih. mak tak habis2 membebel dah lambat nak daftar abang. lepas dah sarapan, terus pergi politeknik. mak bawak abang pergi daftar, iki pun ikot. adik tidur kat belakang. aku dah taktahu nak buat apa, tidurlah jugak. then dalam pukul 11 lebih aku terbangun, mak ngan abang belum sudah. lama gilalah nak daftar. -.-' . tension aku. then nampak mak keluar dari gate politeknik. aku tanya mak dah sudah ke, mak kata belum -.-' time tu tengah nombor 20 lebih. nombor giliran abang 71. baaaaguuussss. then mak kata baik hantar barang2 abang yang baru beli pergi bilik dia. then pergilah hantar. time tu roommates abang ada dalam bilik. one of them smoking kot time tu. hehs. mak kenal2 ngan diorang. then susunkan barang abang. letak baju2 dia dalam almari. kemas sikit bilik tu. then keluar. mak ngan abang pergi balik tunggu giliran. kali ni adik pulak nak ikut. aku, iki ngan ayah tunggu dalam kereta. ayah bukak cerita Kung Fu Panda. kitorang pun layanlah. dalam pukul 3 lebih baru urusan pendaftaran selesai. so, kitorang pergi hantar abang balik asrama. walaupun jarak asrama tu tak jauh, jalan kaki pun boleh, even kalau aku lari 20 saat dah boleh sampai, kitorang naik jugak kereta. bila dah sampai depan gate asrama, abang turun kereta. aku, mak, ayah pun sama. adik ngan iki je tak. maklumlah, diorang tu kan bontot besar. berat, sampai nak salam abang pun dari dalam kereta je. lepas abang salam mak ngan ayah, aku pulak salam abang. entah kenapa aku rasa nak nangis time tu. mak pesan kat abang macam2. mak nangis, abang nangis. then aku pun nangis lah jugak. serious, memang aku tak sampai hati nak tinggal abang aku kat situ. abang pesan, aku kena jaga adik2. sekarang aku pulak yang kena control diorang. tanggungjawab dia aku pulak yang kena pikul. aku dah meleleh2 kat situ. ayah pesan, kalau ada apa-apa call ayah or message. tak lama lepas tu, kitorang balik. aku still menangis. tapi tak ada siapa sedar. sebab aku buat2 tidur. tutup muka guna tedy. then sepanjang perjalanan tu aku tidur. sebab tak sanggup tengok ayah bawak laju, potong lori balak bagai. sampai rumah ayah dalam pukul 1. lepas tu kitorang balik. sampai rumah aku terus tidur. handphone dah mati. nak charge, charger bengong. aku biar jelah kan. tadi bangun terus buat homework. banyak kot. -.-' ni pun belum siap. hehs.


No comments:

Post a Comment